Tonny van Breukelen en Herman Horstman

-Tonny van Breukelen is vijf jaar geleden volledig blind geworden door een oogziekte. Zij moest haar leven opnieuw inrichten en het kost haar veel kracht om door te gaan zoals vroeger. Omdat ze weet wat het betekent om blind door het leven te gaan heeft ze een boek geschreven ‘’Braille voor hulpverleners” om meer inzicht te geven hoe blinde mensen kunnen worden geholpen. Tonny zet zich ook in voor blinde asielzoekers. Deze mensen mogen in Nederland komen wonen maar krijgen nauwelijks hulp. Over deze problematiek gaat ze haar tweede boek schrijven. Tonny’s oogziekte is erfelijk en daarom moesten haar kinderen ook onderzocht worden. Tot groot verdriet van Tonny bleek dat haar zoon dezelfde ziekte heeft en dus hetzelfde lot te wachten staat. -In Arnhem kent iedereen hem als de zingende buschauffeur. Dag en in dag uit rijdt de vrolijke Herman Horstman al zingend zijn ritten op de trolleybus. Met iedereen maakt hij een praatje of een grapje. Maar wat deze mensen niet weten is dat achter zo veel vrolijkheid groot verdriet schuilt. 1 juli 1999 blijft in Hermans geheugen gegrift als de dag dat zijn oudste dochter Deborah omkwam door een autobom in Amsterdam. Een periode van vele afrekeningen in het criminele circuit en Deborah was op de verkeerde plaats op het verkeerde moment. Voor Herman en zijn familie betekent dit een periode van enorm verdriet. Herman rijdt een half jaar lang niet meer op de bus maar besluit daarna om zijn leven weer op te pakken. Hij moet toch verder en zijn werk helpt hem zijn verdriet tijdelijk van zich af te zetten. Zijn werk is zijn uitlaatklep en als het in het leven even tegen zit dan zingt hij gewoon nog een beetje harder!